Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Cur id non ita fit? Duo Reges: constructio interrete. Sed quot homines, tot sententiae; Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M. Suo enim quisque studio maxime ducitur. Ita multa dicunt, quae vix intellegam.

Stoici scilicet.: Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;
Bork: Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum.
Bork: Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;
In schola desinis.: Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus;
Bork: Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis.

Itaque beatior Africanus cum patria illo modo loquens: Desine, Roma, tuos hostes reliquaque praeclare: Nam tibi moenimenta mei peperere labores.

Hoc est vim afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus inbuti sumus. Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Neutrum vero, inquit ille. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis?

Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;
Qui autem voluptate vitam effici beatam putabit, qui sibi is conveniet, si negabit voluptatem crescere longinquitate?
Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?

Itaque, Torquate, cum diceres clamare Epicurum non posse
iucunde vivi, nisi honeste et sapienter et iuste viveretur,
tu ipse mihi gloriari videbare.

A villa enim, credo, et: Si ibi te esse scissem, ad te ipse
venissem.

Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es.

Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit.

Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas.
Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum;
Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim.
Suo enim quisque studio maxime ducitur.