Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Hunc vos beatum; Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Quod totum contra est. Duo Reges: constructio interrete. Sed haec nihil sane ad rem;

Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.
Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur?
Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare.
Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae.

Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum; Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima dederit, non deserat.

His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat. Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Bonum patria: miserum exilium. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis.

Omnis autem in quaerendo, quae via quadam et ratione habetur, oratio praescribere primum debet ut quibusdam in formulis ea res agetur, ut, inter quos disseritur, conveniat quid sit id, de quo disseratur.

Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe
faciat, verum etiam praepotentem, ut M.

Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi
ipsae per se expetuntur.

Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc atque illuc necesse est.
Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset.
Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.
Amicitiae vero locus ubi esse potest aut quis amicus esse cuiquam, quem non ipsum amet propter ipsum?
Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit?
Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.

Sedulo, inquam, faciam.: Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus.
Moriatur, inquit.: Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.