Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. An hoc usque quaque, aliter in vita? Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Minime vero, inquit ille, consentit. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Inquit, dasne adolescenti veniam? Duo Reges: constructio interrete. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Qualem igitur hominem natura inchoavit?

Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta?

Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam.
De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur.
Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?
Quid est enim aliud esse versutum?

Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare?
Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.
Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi.
Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt?

Bork: Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse et suis voluptatibus?
Quid ergo?: Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur.
Reguli reiciendam;: Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;
Bork: Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.

Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes.

Quod vestri non item. Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Sint modo partes vitae beatae. Sed ad rem redeamus; Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.

Namque ii horum posteri meliores illi quidem mea sententia
quam reliquarum philosophi disciplinarum, sed ita
degenerant, ut ipsi ex se nati esse videantur.

Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim
existimo-ad corpus refers?

Cum autem ad summum bonum volunt pervenire, transiliunt omnia et duo nobis opera pro uno relinquunt, ut alia sumamus, alia expetamus, potius quam uno fine utrumque concluderent.