Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Duo Reges: constructio interrete. Poterat autem inpune; Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Tum Lucius: Mihi vero ista valde probata sunt, quod item fratri puto.

Sed quae tandem ista ratio est?

Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur. O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro. Hunc vos beatum; Quid ergo hoc loco intellegit honestum? An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?

Quae cum dixissem, Habeo, inquit Torquatus, ad quos ista
referam, et, quamquam aliquid ipse poteram, tamen invenire
malo paratiores.

In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam
sempiternam?

Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur.
Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse.
Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.
Quid de Platone aut de Democrito loquar?

Ut pulsi recurrant?: Rationis enim perfectio est virtus;
Quonam modo?: Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit?
Bork: Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.
Perge porro;: Quid est enim aliud esse versutum?

Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit;

Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.
Ego vero isti, inquam, permitto.
Vadem te ad mortem tyranno dabis pro amico, ut Pythagoreus ille Siculo fecit tyranno?
Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho;

Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.