Sumenda potius quam expetenda.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Duo Reges: constructio interrete. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Itaque fecimus. Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare?

Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur? Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Itaque his sapiens semper vacabit. Facete M. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Eadem fortitudinis ratio reperietur. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni.

Ea possunt paria non esse.

In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Graece donan, Latine voluptatem vocant.

1. Ille incendat?
2. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?
3. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas.
4. Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.

Age sane, inquam.

Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;

Optime, inquam.

Ad eos igitur converte te, quaeso.

Sed videbimus.

In omni enim arte vel studio vel quavis scientia vel in ipsa virtute optimum quidque rarissimum est.

Stoici scilicet.

Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt.

• Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;
• Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit;
• Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari.
• In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus.
• Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate.
• Tum mihi Piso: Quid ergo?

Sit voluptas non minor in nasturcio illo, quo vesci Persas esse solitos scribit Xenophon, quam in Syracusanis mensis, quae a Platone graviter vituperantur;

At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non
potest.

Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius.