De vacuitate doloris eadem sententia erit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est. Haeret in salebra. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Nam constitui virtus nullo modo potesti nisi ea, quae sunt prima naturae, ut ad summam pertinentia tenebit. Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Stoici scilicet. Duo Reges: constructio interrete. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?

Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Sin aliud quid voles, postea. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Sed residamus, inquit, si placet. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Bonum liberi: misera orbitas. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Videsne quam sit magna dissensio?

Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.
Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset.
Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;
Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas.
Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.

Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.
Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem.
Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem.
Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.
Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum.
Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est;

Quae dici eadem de ceteris virtutibus possunt, quarum omnium fundamenta vos in voluptate tamquam in aqua ponitis.

Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium?

Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est. Quid Zeno? Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. [redacted]tilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.

Dicis eadem omnia et bona et mala, quae quidem dicunt ii,
qui numquam philosophum pictum, ut dicitur, viderunt:
valitudinem, vires, staturam, formam, integritatem
unguiculorum omnium bona, deformitatem, morbum, debilitatem
mala.

Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici,
verba.

Age sane, inquam.: Mihi enim satis est, ipsis non satis.
Ut pulsi recurrant?: Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis.
Primum divisit ineleganter;: Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit?
Si longus, levis.: Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?
Cur iustitia laudatur?: An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?
Quid iudicant sensus?: Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem.